به سبک دوستان وبلاگ نویس:
یادداشت اول-
وبلاگ را محلی می دانم برای بیان اندیشه ها و احساساتم. می خواهم خودم را، باورهایم را و درونم را در آن به رشته تحریر در آورم. که سالها بعد اگر رجوعی باشد بتوانم تا گذشته ام را تحلیل کنم. همانطور که گاه و بی گاه به دو سال گذشته برگشته ام و خود را بازخوانی کرده ام.
یادداشت دوم-
عنوان وبلاگم را عوض کرده ام، و دوستانی را هم از فهرست پاک کرده ام. زیرا که در جستجوی زمان از دست رفته ای هستم که .... و وبلاگهای پاک شده هم مدتها است که به روز نشده اند و ....
یادداشت سوم-
سیاسی تر شده ام، بیشتر به دنبال پول هستم، شکسته تر و خسته تر شده ام، دیکتاتور تر شده ام، فرصت کمتری برای کتاب خواندن دارم، یک دنده تر شده ام، شدیدا دچار یاس از عامه مردم شده ام. محافظه کار تر و به نوعی راست تر شده ام. عملگرایی ام بیشتر شده است و ....
یادداشت چهارم-
غلام حسین کرباسچی را دوست دارم، احساس می کنم مدیر واقعا عملگرایی است.