بعد از انتخابات زمان زیادی فکر می کردم که چرا نتیجه این گونه رقم خورد، و از هر بعدی که به این مساله نزدیک می شدم و فکر می کردم، هر بار به این نتیجه می رسیدم که جامعه ما هنوز که هنوز است نتوانسته تا از لحاظ سیاسی صاحب شعوری گردد که در نتیجه وجود آن شعور و بینش در مردم، نتایج همه پرسی ها و انتخابات انجام گرفته در جامعه تا این اندازه غیر قابل پیش بینی نباشد.
علت آنکه احمدی نژاد رای آورد چه بود؟
مردمی که به او رای داده اند؟ یا مردمی که در انتخابات شرکت نکرده اند؟ و یا تقلب؟
آنچه که مسلم است این است که قطعا احمدی نژاد با گفتار و تبلیغاتش بهترین عملکرد را در جمع آوری رای از میان توده مردم داشت.
او توانست با استفاده از بازگویی نکاتی کلیدی رای بسیاری از مردم را به نفع خود برگرداند. او دقیقا به آن اهدافی نشانه رفت که می باید و با این هدف گیری توانست به بهترین شکلی از میان افکار متضاد رای جمع آوری نماید.
قرار دادن ۴ گروه معروف (دانشگاهیان در برابر روحانیت، عامه مردم در برابر حکومت، مذهبی های ناراضی از وضع جامعه در برابر غیر مذهبی ها و فقرا در برابر ثروتمندان) در مقابل مخالفانشان و کسب آرای همه آنها در حالیکه هیچ یک از آنها با هم همپوشانی فکری و عقیدتی ندارند، بهترین نشانه برای اثبات این سخن است.
اما چرا؟
چگونه این چهار گروه به او رای دادند در حالیکه با اندکی تفکر و بینش می توانستند متوجه گردند که خود به نوعی در آن سو ی معادله و در صف مخالفین قرار دارند.
برای مثال بسیاری از دانشگاهیان که به خاطر تبلیغ احمدی نژاد مبنی بر دارا بودن مقام استادی دانشگاه و ارجحیت یک فرد تحصیل کرده به فردی که دارای تحصیلات آکادمیک نیست به او رای داده اند، غافل از این نکته بوده اند که خود مخالف قسمتی دیگر از تبلیغات او مبنی بر برپایی حکومت و دولت اسلامی در این مرز و بوم هستند.
یا بسیاری از اقشار مذهبی که طرفدار اصلاح وضعیت فرهنگی و ظاهری جامعه بودند و به همین خاطر به او رای دادند به نوعی جزء طبقه ثروتنمدی قرار می گیرند که احمدی نژاد وعده مبارزه با آنها را داده بود.
بررسی همه جانبه علت اول از عللی که احمدی نژاد رییس جمهور همه ما شد آیا نتیجه ای جز تایید نبود شعور و بینش سیاسی در جامعه و عدم توانایی در تحلیل دقیق تر و عمیق تر مسایل سیاسی دارد؟
... ادامه دارد